-
Kochane moje, jestem mega szczęśliwa po tym spotkaniu 🙂
Zacieram ręce do pracy, tej która będzie mi sprawiała radość – czyli dzielenie się swoim doświadczeniem.
Czuję się dziś nieco skołowana, jestem na 2 dniu postu i strasznie boli mnie głowa – ale odbieram to pozytywnie – przyglądam się wszystkiemu, co dzieje się w moim ciele i ufam mu.
O swoich zaburzeniach odżywiania bardzo rzadko opowiadam, bo bardzo się tego wstydzę – swoich słabości. Nienawidziłam siebie i swojego wyglądu. Zawsze byłam za gruba – ważąc 46 kg też 🙁 Próbując ukochać siebie i swoje ciało, które przecież nic mi nie zrobiło doszłam do wagi 56, co w pierwszych miesiącach było dla mnie nie do przyjęcia, ale czekałam… Doczekałam się momentu, w którym podobam się sobie w większym rozmiarze – może to śmiesznie zabrzmi – ale rozmiar 36-38 to dla mnie ten większy. Zawsze kupowałam ubrania na styk lub o rozmiar mniejsze – będąc nawet w rozmiarze 32 – naturalnie te ciuchy były na mnie za małe i zamiast wymienić garderobę – próbowałam zmniejszać siebie, co mocno przekładało się na życie – ja podświadomie chciałam zniknąć, być niewidzialną…
Największe połączenie od drugiego spotkania poczułam z @Martaa i co się okazało – wczoraj Marta pisze do mnie na IG że jest w Bydgoszczy 🙂 Jeśli uda się nam spotkać, podeślemy Wam piękne zdjęcie❤❤
Ściskam Was wszystkie mocno i bardzo dziękuję za Waszą obecność tu ❤